Blogtour: Louisa for Women - Compagnie M.




For English, please scroll down.

'Dat ik dat nieuwe patroon heel graag wilde uittesten,' reageerde ik op haar Instagram-feed. 'Dat ik haar maar een mailtje moest sturen,' antwoordde ze. Daar moest ze niet lang op wachten ...

'Ze', dat was natuurlijk Marte van Compagnie M., die af en toe een sneak peek van haar nieuwste patroon postte. Ik kon mijn geluk niet op toen ik hoorde dat ik mocht meetesten, en beter nog; dat ze een testersdag organiseerde!




Met een zak vol stof en ander gerief, mijn naaimachine en een bang (zenuwachtig) hartje trok ik naar Bar Stark, waar Katelijne nu haar (web)shop Mon Depot uitbaat. Wat een toffe locatie! En wat een leuke bende trof ik daar aan: een hoop fijne blogmadammen op een rij, met Marte op kop. Iedereen begon naarstig te naaien en iedereen hielp elkaar: bij elke tussentijdse pasbeurt kwam de 'paspolitie' langs om te vertellen wat er nog aangepast moest worden. Resultaat: ik had een heel leuke dag, leerde weer wat nieuwe 'gezichten-achter-blogs' kennen en ging met een bijna-afgewerkt en op dat moment bijna-perfect passende Louisa naar huis. Het verslag lees je op de blog van Marte. Nogmaals een dikke dankuwel, Marte!




Maar nu over dat kleedje. Hoewel het om een test ging, wilde ik toch meteen gaan voor een draagbare versie. Eentje voor de winter, dus met 3/4-mouwen en in een dikker stofje. Ik denk dat ik wel een halfuur bij Pauli rondliep en mijn hand overal allerlei stofjes liet glijden, maar steeds kwam ik terug bij dat ene stofje: een koningsblauw ribfluweel met een motiefje in. De dames van Hexagoon hielpen me daarna aan de perfecte paspel, in een kleur ergens tussen zilver en ijsblauw, en met een zilverdraadje in.




Nu moet ik bekennen dat ik eigenlijk weinig kleedjes draag, een beetje wegens witte-benen-gêne in de zomer en nylon-ladder-angst in de winter, maar vooral omdat ik dat eigenlijk niet zo comfortabel vind. Maar dit kleedje: het zit als gegoten en ik zou er in kunnen wonen! Eerst en vooral had ik nooit durven denken dat dit model me zou staan, maar dat doet het dus wel. En verder heb ik geen dikke-buiken-stress. En kan ik mijn zakdoek kwijt in die mooie asymmetrische zakjes. En kan ik er mee fietsen (jawel, mevrouw de Cirkusprinses, ook hier heeft het kleedje de fiets-test met glans doorstaan!). En kan ik het zowel voor casual als voor iets feestelijker gelegenheden uit de kast halen. Niets dan voordelen!


Ok, mijn ogen zijn toe op deze foto, maar zie die pasvorm eens!


Je kan het patroon onder andere aankopen in de webshop van Compagnie M. Tot het einde van deze week krijg je daar met de code LOUISA10 een mooie korting!

Heb je nog een beetje hulp nodig bij het maken van je Louisa, schrijf je dan meteen in voor één van Martes workshops.


Twee ongeduldige kinderen achter de schermen.


Met dank aan meneer lielebeesje voor de fotoshoot en aan VanRob (Robbe Vanmeensel) voor de mooie street art in 'onzen achtertuin', het Provinciedomein van Kessel-Lo.


Kijk daar, een lielebeesje!


I was one of the lucky ones who paticipated in the Louisa dress test event. Although I was pretty nervous, I really had a great day. I got to meet Marte and some other great Belgian sewing bloggers, but I also learned a lot about fitting and I came home with an almost finished and prefectly fitting Louisa dress. Thanks again, Marte!





I wanted to create a winter version of the Louisa, so I choose a beautiful royal blue corduroy fabric and I found some perfect piping too, the colour is somewhere between silver and ice blue, with a silver thread in it. As you can see, I went for the 3/4 sleeves and the asymmetrical pockets.

I don't wear dresses very often, but this one fits so well and it's so comfortable, I could almost live in it! I love the pockets, I'm able to ride my bike when I'm wearing it, it's suitable for casual and festive occasions ... So many benefits!





You can buy the pattern in the Compagnie M. webshop. With the code LOUISA10, you get a nice discount until the end of this week!


Aanpassingen aan mijn kleedje:
Taille en heupen kregen een maatje groter dan de borst. Daar voegde Marte in de uiteindelijke versie een handleiding voor toe, hoera!
Behalve de aanpassingen die Marte doorvoerde in het uiteindelijke patroon, heb ik het kleedje op de taille en heupen telkens 2 cm verlengd en verlengde ik ook de mouwen (dat mocht zelfs nog wat meer zijn, vind ik). Aan de rugnaden moest ik een beetje innemen.
En de luie naaister in mij gebruikte haar blindzoomvoetje in plaats van het kleedje met de hand om te zomen.


Stof: Pauli.
Paspel: Hexagoon.
Blinde rits en garen: Veritas.

35

Leeskussen (snelle naaisels #2)

Lene is op dit moment op het verjaardagsfeestje van een klasgenootje. Als cadeau vroeg hij een paar Beverpatroelje-strips. En wat is een leuker om een paar strips te lezen dan met je eigen leeskussen?




Het leeskussen is ook wel bekend als het 'full-option vakantiekussen' van Eva Maria, maar dan met 'less options'. Ik liet namelijk de rits en de paspel achterwege.

Hoewel er in die strips voor zover ik weet geen echte bevers voorkomen, deed het mij toch naar een bosdieren-stofje grijpen (zonder bevers, maar ach).  Ik paste de verhouding tussen de twee zakjes aan, zodat er in het linkerzakje een paar strips kunnen en rechts nog een knuffel of andere schat.



Hopelijk is hij er blij mee!


Dit is trouwens de eerste keer dat ik op één dag een cadeautje naai, fotografeer, afgeef én erover blog. Een snelheidsrecord! ;-)


Handleiding: full-option vakantiekussen van Eva Maria. Mijn eerste versie vind je hier.
Bosdierenstofje: Stoffenspektakel.
Donkerblauw katoentje: Pauli.
Groen stofje: The Fabric Sales, ook al gebruikt voor deze Washi Tunic (The Fabric Sales heeft nu trouwens ook een webshop).
Groene tassenband: Hexagoon.


8

Little Chef Apron (snelle naaisels #1)

Halloween oftewel 'pompoen-uithol-tijd' op school: voor mama dé herkansing om voor dochterlief een schortje te maken nadat ze vorig jaar op boerderijklassen brood bakte in haar knutselschort ...




Om het goed te maken kreeg ze carte blanche bij de stoffenkeuze. Uit de stapel 'wat-heeft-me-ooit-bezield-canvas' uit de Ikea, koos ze na veel wikken en wegen twee stofjes die totaal niet bij elkaar passen (lees: elke kleur van de bloemen is nét iets anders dan de kleuren van de strepen). Maar ze was niet op andere gedachten te brengen en bij een schortje dat één of twee keer per maand uit de kast komt, geven we met plezier toe!




Ik gebruikte het patroon voor de Little Chef Apron van Straight Grain. Groot voordeel van dat patroon (behalve dat het poepsimpel en geweldig goed uitgelegd is natuurlijk), is dat het lintje aan de nek aanpasbaar is qua lengte, iets wat ik echt mis bij schorten uit de winkel. Dochterlief stelde nog een bijkomende voorwaarde: de linten moesten lang genoeg zijn, opdat ze ze zelf langs voren kan knopen. Vond ik best wel slim van die dochter van mij!



Dochter content, mama content!


Patroon: Big Chef & Little Chef Apron van Straight Grain.
Gestreepte canvas en bloemencanvas: Ikea.
Keperband: Colruyt.

8

Me and my Selene

8 augustus 2015. Twee (!) trouwfeesten op de planning. Maandenlang zat ik met het idee in m'n hoofd om zelf een jumpsuit te maken. Talloze schetsen van hoe die eruit zou moeten zien, werden gemaakt. Talloze boven- en onderstukken van patronen werden mentaal gecombineerd. Meerdere jumpsuits werden in de winkel gepast. Een kanshebber qua patroon voor de broek werd als test geknipt, maar nooit in elkaar gezet. Het besluit: een jumpsuit is niet weggelegd voor mijn model (lees: voor mijn heupen).

Intussen zat ik ook al maandenlang besluiteloos te lonken naar de stofjes van Lotte Martens, op haar website en op elke blog waar een van haar stofjes werd getest. Zelfs 'live' had ik er met haar over gesproken. Maar kiezen kon ik niet.

Eveneens maanden geleden had ik bij mijn collega een rokje gespot dat ik leuk vond en dat daarna blijkbaar ergens in mijn achterhoofd bleef hangen.




Iets meer dan een week voor de deadline viel alles letterlijk en figuurlijk in de plooi: een rokje met plooitjes in een stofje van Lotte Martens zou het worden. De virtuele schop onder mijn kont kwam met de boodschap 'beperkte voorraad' toen ik voor de honderdste keer het Selene-jeansstofje aanklikte op de website (en jawel, het is nu uitverkocht, maar ik weet zeker dat er ander moois in de plaats komt!).




Ik mocht het stofje gaan afhalen, dus ik kon er snel aan beginnen. Het uitpakken was al een feestje op zich, zo mooi, ik durfde het bijna niet voor te wassen. Ik nam het patroon van de befaamde Knipmode-rok (4C uit editie juni 2010), tekende het patroon over en nam met een bang hartje twee maten kleiner dan vorige keer (dat was nl. een klein, maar wel draagbaar fiasco waar ik trouwens nog over moet bloggen). Dan tekende ik plooitjes in het voorpand.




En toen werd mijn vrees waarheid: ik kreeg niet alle patroondelen uit één paneel. Maar de effen variant was niet meer beschikbaar, wist ik al. Ik wilde per se koperen paspel tussen platstuk en rok, dus enkele centimeters besparen door met een pand uit één stuk te werken, was geen optie. Ik was er verdorie net voor hun verlof speciaal nog voor naar Hexagoon gefietst!

Gelukkig ben ik een fervent jeansbroekendrager (als in: als ik kon, dan ging ik er in slapen) en ook nog eens behoorlijk 'sletig' (nee, geen dubbele t!), dus ik heb wel een voorraadje afgedankte jeansbroeken in mijn kast liggen. Het geluk was aan mijn kant, want er was een match qua kleur. En zo werd er hier eindelijk eens een jeansbroek gerecyKleerd, tot voor- en achterpas van het rokje.




Even twijfelde ik nog of een jeansrokje wel kan voor een trouwfeest, maar het stofje is gewoon prachtig en die koperen print is heel feestelijk, dus ten huize lielebeesje werd geoordeeld dat het zeker kon.

Oh, wat ben ik blij met mijn rokje! Eindelijk een 'Knipmode juni 2010-rok' die me past. Eindelijk een Lotte Martens-stofje in mijn kleerkast. Eindelijk terug een goed zittend jeansrokje, dat dan ook nog geschikt is voor alle gelegenheden (feestelijk, werk ...). Eindelijk een patroon aangepast naar een idee in mijn hoofd (ik weet het, het zijn maar plooitjes hoor, maar toch). Yes!


Helaas is er op een dag met twee trouwfeesten geen tijd voor een fotoshoot
en helaas was op 'the day after' strijken niet echt iets wat in me opkwam, maar ach ...


Goed, nog even een boodschap van algemeen nut: midden september opent Lotte Martens hier in Kessel-Lo bij haar atelier ook een eigen 'flagshipstore', ik kijk er al naar uit!


En oh ja, Lotte, als er nog stofjes uitgetest moeten worden: ik ben kandidaat! ;-)


Patroon: Knipmode juni 2010, rok 4C, ook als los patroon te bestellen (KM 1006-4C).
Jeansstof: Selene van Lotte Martens.
Koperen Paspel: Hexagoon.

40

Waarom je zeker een bezoekje moet brengen aan C-mine Labyrint

Dit bericht ging eigenlijk heten: 'Over die keer dat ik heel hard vloekte omdat ik mijn fototoestel niet bij had en de kinderen totaal niet wilden poseren of geduldig zijn en dat ik spijt had dat ik niet naar de officiële opening was geweest (ik was nochtans uitgenodigd, verdorie)', maar dat was helaas te lang, dus hou ik het maar gewoon bij de plek waar we woensdag op uitstap geweest zijn: C-mine Labyrint.




Sinds begin juli staat er een heus labyrint op het binnenplein van C-mine in Genk, van de hand van het kunst- en architectenduo Gijs Van Vaerenbergh (ook bekend van het kunstwerk 'Reading Between the Lines' oftewel het doorkijkkerkje in Borgloon). Afgelopen woensdag was ik bij mijn ouders en was een uitstapje naar C-mine nog maar een boogscheut ver. Het werd de ideale namiddagactiviteit met ouders, zus en kinderen.

Mijn nieuwsgierigheid was al geprikkeld toen ik enkele weken geleden voor het werk op C-mine was en het labyrint in volle opbouw was. Ik had online ook al heel wat spectaculaire foto's gezien, onder andere op Instagram bij @deroeckie (aka de man van Eva Maria). Marte van Compagnie M. toonde vorige week trouwens aan dat het de perfecte locatie is voor een fotoshoot. Maar de werkelijkheid, die overtrof alles!




En dus vloekte ik van spijt omdat ik mijn fototoestel niet bij had. En vloekte ik omdat de kinderen vooruit wilden en ongeduldig verder op ontdekkingstocht wilden, terwijl de volwassenen wilden genieten van dat prachtige decor en probeerden het op de gevoelige plaat vast te leggen. Ach, reden te meer om nog eens terug te gaan (en dat kan nog tot eind september), want het is in 't echt nog zoveel mooier! De opbouw, de texturen, de wonderlijke lichtinval, de geniale doorkijken, de prachtige setting ... ik had er úren kunnen ronddolen.

Ik ga jullie nog wat overladen met foto's, helaas van smartphonekwaliteit, maar hopelijk kan ik jullie hiermee voldoende prikkelen om zelf een kijkje te gaan nemen!
















En als dat niet lukt, dan doen deze mannen dat misschien wel: de Rode Duivels, voor de lens van Stephan Vanfleteren. Deze expo is nog tot eind augustus gratis te bewonderen ... euh ... te bezichtigen in C-mine.




Wat ik ook graag nog had willen zien en leuk is voor al wie van design houdt: 'Project Vitra' in het C-mine Designcentrum.

Wat Genk nog meer te bieden heeft, vind je hier.

Voor de foto's waar ik zelf op sta, gaan de credits naar mijn papa. De laatste foto van de kinderen is van mijn zus.


6

Circusbroekje?

Een grondige inspectie van Lenes kleerkast leerde me dat ze wel enkele zomerse broekjes kon gebruiken. Ongeveer tegelijkertijd bedacht ik dat ik het boek 'Stof voor durf-het-zelvers 2' al een tijdje had liggen en nog nooit had gebruikt ('Nieuw?' voeg meneer lielebeesje). En daar staat nog wel een leuke losse broek in ook!




Een kniebroekje met smock onderaan zou het worden. Omdat dochterlief ongeveer zo breed is als een rietstengel, vond ik een testexemplaar wel aangewezen. 'De losse broek is geschikt voor katoen of tricot,' stond er, dus ik viste een testkatoentje uit de stoffenkast. Zo eentje dat ergens in het begin van mijn naaicarrière in een serieus grote lap werd gekocht, maar dat nu dreigde de kast niet meer te zullen verlaten wegens bijna te kinderachtig. Ik gebruikte het hier ook al eens voor een cirkelrokje en een haarband en er is nog een ferm stuk over.




Ik knipte, voor mijn bijna 7-jarige dochter van 125 cm groot, maat 110 op basis van de taille (op basis van de heupen zit ze tussen 98 en 104, slik). De lengte was daardoor ongeveer goed om een kniebroek te bekomen. ;-) Ik maakte geen gulp, zelfs niet nep, en ook geen tailleband, maar gewoon een tunneltje met een elastiek erin. Het broekje zat dus in een wip in elkaar!




En ja ... het is een kniebroekje ... het is zomers ... het floddert (een beetje) ... maar het heeft ook een hoog circusgehalte: een clowntje zou er wel blij mee zijn, denk ik. Het valt te stijf, het is te breed aan de benen, het is iets te lang en de taille komt te hoog. Allemaal zaken die ik zou kunnen aanpassen, maar ik weet niet of ik dat wel de moeite waard vind. Goed dat ik een testexemplaar maakte dus.


Zoals je kan zien, was dochterlief niet echt 'in the mood' voor een fotoshoot.
Zelfs omkoperij met snoepjes, de iPad of tv hielpen niet!
Boos worden en teleurgesteld zijn trouwens ook niet.


Wat denken jullie? Een geschikt zomerspeelbroekje of rijp voor de verkleedkoffer?

Nog tips, behalve de aanpassingen die ik hierboven vermeldde?
Toch maar tricot of iets flodderigs zoals viscose gebruiken?


Patroon: de losse broek (versie kniebroek) uit Stof voor durf-het-zelvers 2.
Blauw katoentje met aardbeitjes en bloemetjes: Cup Cakes Diva (Holland Art) van bij Pauli.

16

Wij vliegen uit! - de juffencadeaus

Al dagen zat ik me inspiratieloos af te vragen wat ik in hemelsnaam kon maken om die toffe juffen en meester alweer te bedanken, het einde van het schooljaar kwam intussen genadeloos naderbij. Maar kijk, soms lossen problemen zich vanzelf op!




Er waren namelijk een paar andere ouders die een cadeautje verzonnen voor die fantastische meester Bart, de meester die ervoor zorgde dat Lene 's morgens met plezier naar school danste, dat ze zelfs op zaterdag en zondag naar school wilde, die haar niet alleen leerde lezen, schrijven en rekenen, maar nog zo veel meer! Die elke dag vol enthousiasme voor zijn klasje stond, die alles met een kwinkslag bracht, die hen enorm wist te motiveren ... Het doet wat met een mens, zo'n eerste leerjaar, je krijgt na afloop gewoon een ander kind terug. ;-)




Meester Bart kreeg een reeks biertjes, één voor elk kindje uit zijn klas, telkens met een gepersonaliseerd etiket: een foto en / of tekening van elk kindje.



Bedankt, meester Bart!

En bedankt, Jeroen, Em en Manu, om voor het cadeautje én foto's te zorgen!


Ook voor de juffen van Thias kwam het idee van een andere mama, maar deze keer zorgde ik wel mee voor de uitvoering. Gewapend met twee nestkastjes en wat vingerverf, namen we voor een halfuurtje de klas over. Elk kindje mocht een vingerafdruk op de nestkastjes zetten. Later maakten we daar vogeltjes van. In het nestkastje kwam een leuke verwenbon van Rituals, want dat kunnen de twee juffen die een jaar lang lang met hart en ziel voor hun klasje stonden, die onze kleuters mee hielpen groeien, nu vast wel gebruiken!






Ik vond een leuke en toepasselijke quote die we bovenop de nestkastjes kleefden, met de boodschap: 'Wij vliegen uit! Dankjewel!'. En zo vliegen Thias en zijn klasgenootjes volgend schooljaar naar de derde kleuterklas (ik word toch even nostalgisch als ik bedenk dat we nog maar voor een jaartje een kleuter in huis hebben)!





Bedankt, juf Klaartje en juf Francisca!

En bedankt, Elke, voor het geweldige idee en de gezamenlijke uitvoering!


Natuurlijk verdienen ook de zorgjuf, de turnjuf en de directrice een bedankje. Zij kregen een zakje met goudsbloemzaadjes, een plantensteker met een vogeltje en een kaartje met dezelfde quote.




Zo, er is alweer een jaar 'voorbijgevlogen' (om even in het thema te blijven)! Zelf moet ik nog tot augustus wachten, maar onze kindjes genieten nu al van een welverdiende vakantie!


Ben je benieuwd wat ik vorig jaar maakte voor de juf van Lene? Kijk dan even hier.

15

En, hoe maak jij je granola?

Granola ... momenteel zéér hot in blogland en ver daarbuiten! Omdat niet iedereen een goodiebag met een pakje granola heeft of een gratis ontbijtpakket met granola mag uittesten, maar vooral omdat ik nogal eens, in real life en via Instagram, de vraag krijg hoe ik 'm maak, deel ik mijn recept graag met jullie (al ben ik niet echt een pionier op dat vlak in blogland)!




Ingrediënten voor één volle bakplaat:
  • 350 g havermout
  • 175 g mix van noten, uiteraard natuur en niet gezouten; bij ons: hazelnoot, amandel, cashew, walnoot, soms ook macadamia, pecan, amazonenoten ... afhankelijk van waar ik ze koop (in de Colruyt, in de Wereldwinkel, op de markt of in de natuurwinkel)
  • 50 g mix van pitten en zaden; bij ons: zonnebloempitten en chiazaadjes
  • 2 à 3 geprakte bananen (dankjewel, Miekemoeche, dat heb ik van bij jou!)
  • een (heel) flinke scheut agavesiroop
Optioneel:
  • bakvaste chocoladedruppels
  • een vijftal gehakte (medjool) dadels

Bereiding:
  • Verwarm de oven voor op 200° C.
  • Prak de bananen in een kom (ik doe dit eerst, zodat ik geen aparte kom moet vuilmaken).
  • Hak de noten. Dat kan met de hand, maar ook in de blender of met het hakmolentje dat bij je mixer zit (van dat laatste ben ik een grote fan).
  • Voeg de havermout, de gehakte noten en de pitten en zaadjes toe aan de geprakte bananen.
  • Voeg een flinke scheut agavesiroop toe (of honing of ahornsiroop of een ander zoetstof naar wens). Het hoeft niet superzoet te zijn, maar ik vergat dit een keer toe te voegen en dat viel toch dik tegen ...
  • Voeg indien gewenst chocoladedruppels en gehakte dadels toe. Ik doe dit enkel als ik ook granolarepen wil maken.
  • Meng alles goed door elkaar, hier moet je je handen vuil maken!
  • Spreid alles uit over een bakplaat. Je kan deze eerst invetten of met bakpapier bedekken, ik gebruik zo'n siliconen bakmatje dat ik gewoon moet afwassen en dan kan hergebruiken.
  • Zet de bakplaat in de oven gedurende 20 à 25 minuten op 200° C. Roer om de vijf minuten alles eens goed om, want je wilt geroosterde granola, geen verbrande, en dat is nu net wat er anders aan de randen gebeurt.
  • Laat afkoelen en bewaar in glazen bokalen.




Wil je granolarepen maken, dan voeg je gehakte dadels toe voor extra kleverigheid en naar believen ook chocoladedruppels. Neem in dat geval een rechthoekige cakevorm, leg er een bakpapiertje in en vul de vorm met het mengsel. Druk dit een beetje aan, maar ook weer niet te hard: het mag achteraf niet uit elkaar vallen, maar het mag ook zeker niet te vast worden.




Ik eet mijn granola 's morgens het liefst met witte yoghurt en vers fruit. Als ik daar geen tijd voor heb, vervang ik het vers fruit al eens door een lepeltje (bosbessen)confituur.

Natuurlijk kan je eindeloos variëren met dit recept. Wat anderen erin doen en ik niet: kokosolie of een andere vetstof (ik verkies geprakte bananen!), allerlei bessen en gedroogd fruit (gojibessen, daar ben ik bijvoorbeeld echt geen fan van) ...






Smakelijk!


Als je weet dat ik zowat 30 jaar lang ontbeten heb met cornflakes en aanverwanten en dat ik tot voor kort absoluut geen fan was van noten of fruit in mijn eten, dan is het een hele prestatie dat ik ergens vorig jaar overstag ging voor 'overnight oats' (recept o.a. bij Verbeelding) en nu het meest geniet van een kommetje yoghurt met granola en fruit als ontbijt. De kinderen zijn er trouwens ook dol op: ze nemen met plezier een granolareep in plaats van een koekje mee naar school en de bokalen zien er al snel zo uit, als die kleine snoepers eraan kunnen:




En jij, heb nog granola- / ontbijttips?


13

Over confituur en vlierbloesemsiroop - editie 2015

Het is weer die heerlijke tijd van het jaar, waarin je op elke hoek van de straat aardbeien kan kopen. Of beter nog: als je ze gewoon in je eigen tuin kan plukken. Daarna volgen de frambozen en nog een hele reeks ander lekker fruit. Dus ook tijd om weer confituur te maken. Gelukkig doet Oma Betty dat nog steeds heel graag en mogen wij daar het ganse jaar van meegenieten.




Het is intussen een jaarlijkse traditie geworden dat ik als - heel kleine - wederdienst voor confituurlabels zorg. En ook dit jaar deel ik ze met plezier met jullie!

Ik herhaal nog eens de praktische gegevens:

Je kan de labels hieronder downloaden en zelf printen. Ze hebben een diameter van zes cm en zijn gemaakt voor de ronde etiketten van DECAdry (OLW - 4791). Ze zijn gewoon in Word gemaakt, dus je kan ze naar hartenlust aanpassen.


Ik ging deze keer voor een heel sobere versie. ;-)




Je mag mijn ontwerpjes zelf gebruiken en aanpassen, maar niet commercieel gebruiken zonder mijn toestemming. Als je erover zou bloggen of ze op een andere manier wereldkundig zou maken, dan is het wel leuk als je naar mijn blog / dit bericht verwijst. Dankjewel!


Veel plezier ermee!




Maar dat is nog niet alles, het is ook weer de tijd van de vlierbloesems! Als je snel bent, kan je er nog gaan plukken om van die overheerlijke vlierbloesemsiroop te maken! Mijn eerdere ervaringen en links naar recepten lees je hier (2014) en hier (2013).




Ik volgde hetzelfde recept als vorig jaar (wat was ik blij dat ik toen al die aanwijzingen genoteerd heb), maar verdubbelde zoals ik me had voorgenomen de hoeveelheid citroen.

De toppers hier in huis zijn: voor de kinderen wat vlierbloesemsiroop, aangelengd met (bruis)water en eventueel een scheutje limoensap en voor de grote mensen een cocktail. Wij drinken het liefst de versie met rum, bruiswater, limoen en munt of citroenmelisse. Sinds kort voegen we daar soms wat diepgevroren frambozen aan toe in plaats van ijsblokjes, een aanrader!


Santé!


11

Nog een bloesje voor mezelf

Ik heb de laatste maanden een beetje een 'selfish sewing-vibe' (Selfish Sewing Week was nochtans ergens in maart) en ik ben nog steeds op zoek naar het ultieme bloesjespatroon ...

Ik kocht de Knipmode van mei omwille van de 'knock-off' van de Belladone Dress die erin staat, maar de taille en het rokgedeelte daarvan staan me precies niet helemaal aan. Heeft iemand van jullie deze jurk trouwens al gemaakt?

Bij het bladeren kwam ik wel een bloesjespatroon tegen dat me heel erg aansprak, vooral omwille van de plooitjes, dus dat werd mijn volgende test. Ik vond in de stoffenkast weer maar eens een tricotstofje uit de beginperiode en waarvan ik eigenlijk dacht dat het mijn kast nooit meer zou verlaten, tenzij verwerkt als pyjama. ;-)




Nadat meneer lielebeesje bij Hemelvaart een hele dag was gaan fietsen, nam hij de volgende dag de kinderen mee op uitstap en kreeg ik een paar uurtjes me-time cadeau. Meer dan genoeg tijd om dat bloesje in elkaar steken, joepie!




Het is een tof bloesje geworden, ik ben helemaal weg van de plooitjes! Het striklint op de heupen liet ik achterwege, daar ben ik niet zo voor te vinden. Het boordje aan de mouwtjes en aan de hals vind ik ook leuk, al zou ik het halsbiesje volgende keer eerder met een tweelingnaald afwerken, zoals ik deed bij de Harley Top. Maar ... Knipmode-modellen zijn blijkbaar mensen met héél korte bovenlijven! Ik verlengde het patroon al met drie cm en dat was duidelijk nog te weinig. U bent gewaarschuwd.

Qua maat heb ik altijd dezelfde 'problemen': twee maten verschil tussen bovenaan en heupen. Ik nam onderaan mijn heupmaat en bovenaan weer één maat kleiner (i.p.v. twee). Net als bij de Harley Top gaf dat een heupband die goed zit, maar heb ik de zijnaden serieus moeten innemen om het floddergehalte te beperken. Ach, ik denk wel dat ik bij een eventuele volgende versie de juiste pasvorm helemaal kan vinden en dat is het belangrijkste.




En jullie, hebben jullie nog nieuwe bloesjestips?
Deze tip van haar, de Simplicity 2594, heb ik alvast gepind, dankjewel!


Patroon: Top 28, Knipmode nr. 5 - mei 2015.
Tricotstof: multiculturele markt (al ben ik daar niet meer zeker van na zo'n lange tijd; het is in ieder geval weer UWYH).


30
Mogelijk gemaakt door Blogger.