Vlierbloesemsiroop ... met ontploffingsgevaar

Ik maakte al eens eerder vlierbloesemsiroop. De versie waarin je de boel kookt. Heel lekker, maar ik zat met een vies bruin goedje omdat ik de bloemen had verbrand met het kokende water.

Dus maakte ik deze keer de versie met citroenzuur. Ook heel lekker, maar dan anders: fris, een beetje zurig, maar de vlierbloesemsmaak komt wat later en minder fel.




Alleen is dat blijkbaar een gevaarlijke bezigheid. Afgelopen maandag vulde ik de flessen, drie dagen later ontplofte er eentje, zomaar ineens: boem! Dus nu zit ik wel een beetje met de bibbers voor de overgebleven flesjes (iemand tips?). En een plakkende vloer.

Voor de kinderen is het heerlijk als frisdrank: 1/3 siroop en 2/3 (bruis)water; voor de volwassenen kan je er verschillende aperitieven mee bereiden: 1/3 (bruis)water, 1/3 siroop en 1/3 witte rum of 1/3 siroop met 2/3 witte wijn of cava. Eventueel een blaadje citroenmelisse erin laten trekken.

Tip: dit type flesje verkopen ze bij onze Zweedse vriend, maar een goed gespoeld en gesteriliseerd bierflesje (bv. Hopus) werkt even goed. Helaas zal je tot volgend jaar moeten wachten, want de bloesems zijn uitgebloeid.


Santé (boem)!


En volgend jaar koken we het boeltje maar weer ...


2

Ik ♥ Hema (en ik niet alleen)

Gisteren stak mijn Hema-verslaving weer even flink de kop op.
Er was echt helemaal niets aan te doen!


En ik ben helaas niet de enige, origineel zijn zal dus moeilijk worden.
Maar kom, ik doe al niet mee met de hele snorren- en brillenhype, dus dit mag dan wel.


Zoek de fout.
11

Lap zeg. Maal twee

Lap zeg, hoe groot is de kans dat je op een graag gelezen blog twee keer kort na elkaar een prachtige giveaway wint? Dat gebeurt dus, beste mensen.

En dan ben ik blij, heel blij.


Een leuk pakje ...

 
... met een nog leukere inhoud.
 
Dankjewel, Sarah!


Lap zeg, hoe groot is de kans dat diezelfde toffe blogmadam je vervolgens nomineert voor een blogaward? Dat gebeurt dus, beste mensen.

En dan ben ik iets minder blij (louter vanwege het hoge kettingbriefgehalte), maar wel heel vereerd. Dus doe ik uit dankbaarheid toch nen effort en ga ik wat vraagjes beantwoorden. Ik heb dat trouwens ook ooit aan haar beloofd en in mijn vorig bericht zei ik dat ik beloftes nakom, al is dat niet altijd meteen.

Daar gaan we dan. 11 feiten over mezelf:
  1. Ik haat fruit in mijn (warm) eten, al heb ik de laatste jaren al wat toegevingen gedaan op dat vlak.
  2. Alles moet logisch zijn bij mij. Het tegengestelde staat niet in mijn woordenboek. Zeg nu zelf, 'onlogica', dat bestaat toch niet?
  3. Ik heb een groot hoofd, een pak groter dan het gemiddelde mannenhoofd. Ruim gevuld natuurlijk.
  4. Ik ben altijd doodserieus. Humor en zelfrelativering, daar doe ik niet aan. Getuige dit bericht.
  5. Ik heb een bijzondere gave. Ik kan twee kilo bijkomen door gewoon naar chocolade te kijken.
  6. Ik kan nogal recht voor de raap zijn. Ik ben nooit bij de scouts geweest (wel bij de KSJ), maar op harmoniekamp was mijn totemnaam ooit 'gevatte kaketoe'.
  7. Ik ben nog steeds lid van die harmonie, al 23 jaar.
  8. En de onnozelste dingen durf ik dan weer níet te vragen. Als ik om 2u 's nachts, na de repetitie van diezelfde harmonie en na het nakaarten (lees: tooghangen), mijn ogen met luciferstokjes moet openhouden, dan durf ik nog niet aan mijn carpoolbuddy voor te stellen om te vertrekken. Wie rijdt, beslist.
  9. Ik zit me momenteel overal te krabben van de (denkbeeldige) jeuk. Die leuke kriebelbeestjes in de haren hebben eergisteren namelijk voor het eerst (en hopelijk ook voor het laatst) hun intrede gemaakt ten huize lielebeesjes. Dankuwel, kleinste lielebeesje.
  10. Ik spreek vloeiend 'kapotte Vlaams', in mijn thuisgemeente ook wel 'Meulenbergs' genoemd.
  11. Studiegenoten beschreven me ooit als een taalvirtuoos (dik overdreven natuurlijk, ondanks puntje 10), maar wat ik zeker níet kan, is beknopt zijn. Ik zet ook enorm veel dingen tussen haakjes. Getuige dit bericht.

En dan nog de 11 te beantwoorden vragen:
  1. Wat doe je in het dagelijks leven en waar word jij echt blij van? Ik deel geld uit én daar word ik blij van. Nee serieus, ik ben ambtenaar (maar geen typische, hoop ik) en coördineer een impulsprogramma voor subsidies aan toeristische projecten. Ik word momenteel vooral blij van mijn terug luizenvrije huis.
  2. Hoe is de naam van jouw blog ontstaan? Dat heb ik in mijn allereerste bericht uitgelegd.
  3. Stof of papier? Als kind papier (ik deed zelfs aan origami en dat is me onlangs bij de doe-vraag op een quiz nog goed van pas gekomen), maar nu toch wel stof.
  4. Wat is jouw favoriete tool? Helaas ben ik momenteel verslaafd aan mijn iPad. Mijn schaar komt op een mooie tweede plaats, daar knip ik zelfs mijn pizza mee.
  5. Wat is jouw lievelingskleur? Groen en blauw. Ik ben trouwens getrouwd in het groen.
  6. Met welke kleur kun je echt niets? Zalmroze. Sta ik nochtans goed mee, volgens de kleurenconsulent.
  7. Ben jij een winter- of zomertype? Volgens de kleurenconsulent ben ik een lentetype. Maar raad nu zelf maar eens of ik een zomer- of wintertype ben: er is geen pollensoort waar ik niet allergisch voor ben, mijn voeten houden niet van knellende zomerschoentjes en mijn bleke velletje houdt niet van de zon.
  8. Wat is jouw inspiratiebron? Oei, even geen inspiratie. ;-)
  9. Wat zijn jouw favoriete accessoires? Geen. Mijn trouwring was al een serieuze toegeving.
  10. Noorwegen of Turkije? Noorwegen, zonder twijfel. Al ben ik wel al in Turkije geweest, maar nog nooit in Noorwegen. Maar mijn ultieme reisbestemming is Nieuw-Zeeland en ooit hoop ik mijn huwelijksreis nog eens over te kunnen doen. Daar hebben ze trouwens ook 'een stukje Noorwegen' (fjorden).
  11. ... wat wil jij nog meer vertellen? Ook ik ga hier passen, maar lees gerust mijn profiel (helemaal onderaan), daar heb ik ook al een beetje van mezelf blootgegeven.
Zo, dat was dat. Awardlogo's zal je op deze blog niet zien verschijnen. En de ketting stopt hier. Als je wilt zien welke blogs ik zelf graag lees, dan kan je hiernaast in de zijbalk kijken. Ik ga namelijk mijn best doen om daar eens wat minder bekende - voorlopig toch - maar daarom niet minder graag gelezen blogs te laten verschijnen. Want zeg nu zelf, maar Madame Zsazsa, Elisanna en Emma en Mona weet u intussen zelf wel te vinden.
 
7

Ik moet u iets bekennen

Ik ben mijn belofte niet nagekomen. Nog niet, welteverstaan. Geef maar toe, u was het al vergeten ... maar ik niet hoor! Ik heb alleen mijn deadline niet gehaald. De voorbereidingen van dit project slorpten namelijk al mijn tijd op (het resultaat mocht er dan ook zijn, hopelijk kan ik binnenkort een filmpje tonen).
 
Maar goed, die Washi Dress dus, of meer bepaald de tuniekversie. Die komt er nog hoor, want uitstel is geen afstel en er komen nog concerten genoeg om ze te dragen!
 
 
 
+
 
 
= ?
 
 
Wordt vervolgd ...
 
3

Jaszakschatten

Wie mijn profiel ooit gelezen heeft, weet dat ik erfelijk belast ben met het onvermogen om iets weg te gooien. En ik denk - nee, ik weet zeker - dat dochterlief er ook last van heeft:
 

De foto is al een tijdje geleden genomen, toen ik na die vreselijk koude en waaierige (maar heel leuke) paasvakantie in Zeeland dacht dat ik de winterjassen wel kon wassen en opbergen (boy, was I wrong!). Het is de 'oogst' van ongeveer twee weken schattenjagen door ons kleine ekstertje: takjes, elastiekjes, pluimpjes, steentjes, stukjes van strijkkralenkunstwerkjes, delen van sleutelhangers, restjes van haar eigen naamlabel, stickers die op kleren hangen om de maat aan te duiden, haakjes waarmee ze kragen van hemden vastzetten in de winkel, goud- en zilverfolie van de 'stukjes maan' die ze moest verzamelen tijdens de lichtjestocht van de school, knutselrubber, maïs, lintjes, dopjes ... je kan het zo gek niet bedenken of het zat in haar zakken.

Het doet me denken aan de tijd dat ik nog studeerde, toen een vriend zijn fiets stuk was. "Had ik nu maar een ijzerdraadje," zei hij, en prompt toverde ik er eentje uit mijn jaszak. Zijn kin hing zo ongeveer ter hoogte van zijn knieën van verbazing. Tja, de appel valt niet ver van de boom ...
 
8
Mogelijk gemaakt door Blogger.