Me and my Selene

8 augustus 2015. Twee (!) trouwfeesten op de planning. Maandenlang zat ik met het idee in m'n hoofd om zelf een jumpsuit te maken. Talloze schetsen van hoe die eruit zou moeten zien, werden gemaakt. Talloze boven- en onderstukken van patronen werden mentaal gecombineerd. Meerdere jumpsuits werden in de winkel gepast. Een kanshebber qua patroon voor de broek werd als test geknipt, maar nooit in elkaar gezet. Het besluit: een jumpsuit is niet weggelegd voor mijn model (lees: voor mijn heupen).

Intussen zat ik ook al maandenlang besluiteloos te lonken naar de stofjes van Lotte Martens, op haar website en op elke blog waar een van haar stofjes werd getest. Zelfs 'live' had ik er met haar over gesproken. Maar kiezen kon ik niet.

Eveneens maanden geleden had ik bij mijn collega een rokje gespot dat ik leuk vond en dat daarna blijkbaar ergens in mijn achterhoofd bleef hangen.




Iets meer dan een week voor de deadline viel alles letterlijk en figuurlijk in de plooi: een rokje met plooitjes in een stofje van Lotte Martens zou het worden. De virtuele schop onder mijn kont kwam met de boodschap 'beperkte voorraad' toen ik voor de honderdste keer het Selene-jeansstofje aanklikte op de website (en jawel, het is nu uitverkocht, maar ik weet zeker dat er ander moois in de plaats komt!).




Ik mocht het stofje gaan afhalen, dus ik kon er snel aan beginnen. Het uitpakken was al een feestje op zich, zo mooi, ik durfde het bijna niet voor te wassen. Ik nam het patroon van de befaamde Knipmode-rok (4C uit editie juni 2010), tekende het patroon over en nam met een bang hartje twee maten kleiner dan vorige keer (dat was nl. een klein, maar wel draagbaar fiasco waar ik trouwens nog over moet bloggen). Dan tekende ik plooitjes in het voorpand.




En toen werd mijn vrees waarheid: ik kreeg niet alle patroondelen uit één paneel. Maar de effen variant was niet meer beschikbaar, wist ik al. Ik wilde per se koperen paspel tussen platstuk en rok, dus enkele centimeters besparen door met een pand uit één stuk te werken, was geen optie. Ik was er verdorie net voor hun verlof speciaal nog voor naar Hexagoon gefietst!

Gelukkig ben ik een fervent jeansbroekendrager (als in: als ik kon, dan ging ik er in slapen) en ook nog eens behoorlijk 'sletig' (nee, geen dubbele t!), dus ik heb wel een voorraadje afgedankte jeansbroeken in mijn kast liggen. Het geluk was aan mijn kant, want er was een match qua kleur. En zo werd er hier eindelijk eens een jeansbroek gerecyKleerd, tot voor- en achterpas van het rokje.




Even twijfelde ik nog of een jeansrokje wel kan voor een trouwfeest, maar het stofje is gewoon prachtig en die koperen print is heel feestelijk, dus ten huize lielebeesje werd geoordeeld dat het zeker kon.

Oh, wat ben ik blij met mijn rokje! Eindelijk een 'Knipmode juni 2010-rok' die me past. Eindelijk een Lotte Martens-stofje in mijn kleerkast. Eindelijk terug een goed zittend jeansrokje, dat dan ook nog geschikt is voor alle gelegenheden (feestelijk, werk ...). Eindelijk een patroon aangepast naar een idee in mijn hoofd (ik weet het, het zijn maar plooitjes hoor, maar toch). Yes!


Helaas is er op een dag met twee trouwfeesten geen tijd voor een fotoshoot
en helaas was op 'the day after' strijken niet echt iets wat in me opkwam, maar ach ...


Goed, nog even een boodschap van algemeen nut: midden september opent Lotte Martens hier in Kessel-Lo bij haar atelier ook een eigen 'flagshipstore', ik kijk er al naar uit!


En oh ja, Lotte, als er nog stofjes uitgetest moeten worden: ik ben kandidaat! ;-)


Patroon: Knipmode juni 2010, rok 4C, ook als los patroon te bestellen (KM 1006-4C).
Jeansstof: Selene van Lotte Martens.
Koperen Paspel: Hexagoon.

40
Mogelijk gemaakt door Blogger.