Receptjes: cheesecake en mangosorbet, lactose- en sojavrij

Bij kerstavond is het traditie dat mijn schoonmoeder de hoofdschotel maakt en dat de andere gangen (hapjes, soep en dessert) gemaakt worden door de zonen en schoondochters. Dit jaar mochten wij voor het dessert zorgen. De voorwaarden:

1. Niet al te veel werk meer op het moment zelf. Enkel 'mise en place', zou Jeroen zeggen.
2. Een beetje kindvriendelijk.
3. Volledig lactose-, soja- en chocoladevrij, want ik wilde niet dat mijn schoonzus iets aparts kreeg, maar gewoon kon mee-eten met de anderen.
4. Ik kan het nooit bij één ding houden, een dessertbordje dus.

De zoektocht naar ideeën begon en mijn Pinterest-bord met recepten geraakte weer wat voller. Om een lang verhaal kort te maken, het werd cheesecake met mangosorbet en vers fruit. En het was nog lekker ook!




Ik heb de recepten niet zelf uitgevonden, maar wel één en ander aangepast en omgerekend, dus ik deel ze graag met u!


Lactose- en sojavrije mini-cheesecakes
Dit recept is bedoeld om mini-cheesecakejes te maken in een muffinvorm.
Voor 12 cheesecakejes:

Ingrediënten:
Bodem:
- een half pak of ca. 130 g Bastogne-koekjes. dat was de enige speculaas zonder 'sporen van melk of soja' die ik kon vinden, anders had ik er zelf gebakken.
- 50 g kokosolie, o.a. te koop in de natuurwinkel. Of neem boter die geschikt is.
Wil je compleet 'vegan' gaan, dan vervang je het bovenstaande door:
- 1 cup medjool dadels
- 1 cup walnoten of amandelen
Vulling:
- 1,5 cup of ca. 200 g ongezouten cashewnoten
- 1/4 cup of 125 ml citroensap. Ik gebruikte limoensap en zou er volgende keer wat minder in doen, bv. 100 ml.
- 1/3 cup of 80 ml kokosolie
- 1/2 cup of 125 ml kokosmelk
- 1/2 cup of 125 ml ahornsiroop (oftewel maple syrup). Ik had dat niet in huis en gebruikte agavesiroop. Ging even goed. Honing kan ook. Ik gebruikte iets meer om het zure van de limoen wat te compenseren.
- wat verse bosbessen en / of bosbessenconfituur. Frambozen(confituur) kan ook.

Bereiding:
Bodem:
- Verkruimel de speculaaskoekjes. Ik doe dat in het hakmolentje dat bij onze mixer hoort.
- Smelt de kokosolie indien nodig (30 seconden in de microgolfoven).
- Meng de verkruimelde speculaas met de kokosolie.
- Neem je muffinvorm. Je kan deze invetten met kokosolie en in het oorspronkelijke recept staat de tip om er overal een reepje bakpapier (of reepjes van een broodzak) in te leggen, zodat je de cheesecakejes er later gemakkelijk uit kan trekken, maar ik gebruikte gewoon papieren muffinvormpjes en sloeg het invetten dus over.
- Schep in elk vormpje wat van het speculaasmengsel en druk aan met een cocktailstamper of de bodem van een glas.
- Zet in de diepvriezer om op te stijven.




'Vegan' alternatief:
- Week de dadels 10 minuten in warm water en laat uitlekken.
- Hak ze fijn in de keukenrobot tot ze een bal vormen. Haal ze eruit.
- Doe de noten in de keukenrobot en maal ze tot meel.
- Voeg de dadels toe en meng.
- Vorm de bodem zoals hierboven beschreven.

Vulling:
- Opgelet, je moet de cashewnoten 4 à 6 uur op voorhand in water weken en dan laten uitlekken.
- Doe alle ingrediënten voor de vulling in de keukenrobot of blender (of dat hakmolentje) en mix tot een glad mengsel (duurt ongeveer een minuut, indien nodig tussendoor eens omscheppen of wat vocht - sap of siroop - bijvoegen).
- Haal de muffinvorm uit de diepvriezer en verdeel het mengsel over de 12 vormpjes. Tik eens met de vorm op het aanrecht als er bubbels in zitten.
- Optioneel: voeg wat bobessenconfituur toe in elk vormpje en maak een paar spiraalvormige bewegingen met een cocktailprikker of satéstokje.
- Dek af met plasticfolie en laat 4 à 6 uur opstijven in de diepvriezer. Je kan ze 1 à 2 weken bewaren.




Serveren:
- Haal ze ca. 10 minunten op voorhand uit de diepvriezer en verwijder de papieren muffinvormpjes.
- Werk af met verse bosbessen.

Bron: aangepaste versie van dit recept (Minimalist Baker).


Lactose- en sojavrije mangosorbet
Dit is zeker genoeg voor 12 bolletjes bij de cheesecakjes, als je er op voorhand niet te veel van snoept ...

Ingrediënten:
- 3 cups of ca. 500 g bevroren mangostukjes. Verse mango snijden en invriezen is natuurlijk een optie, maar ik haalde gewoon een zak in de Colruyt.
- 1/2 cup of 125 ml ongezoet ananassap. Volgens het recept is sinaasappelsap ook mogelijk. Ik had geen van beide in huis, dus ik gebruikte appelsap. Vond ik wel passen, aangezien dat appelsap gemaakt is van de appels uit de tuin van de schoonouders.
- 1/4 cup of 60 ml amandel- of kokosmelk. Ik gebruikte de kokosmelk die ik overhad van de cheesecakejes natuurlijk.

Bereiding:
- Doe alles in de blender (of dat hakmolentje) en mix tot een glad mengsel. Om mijn hakmolentje wat te sparen, had ik de mangoblokjes wel al iets op voorhand uit de diepvriezer gehaald.
- Je kan het onmiddellijk opeten (heb ik natuurlijk uitgeprobeerd) of laten opstijven in de diepvriezer.






Serveren:
- Haal de sorbet 15 à 20 minuten voor het serveren uit de diepvriezer.
- Schep in bolletjes.

Bron: dit recept (Perry's Plate).


De 'mise en place'
Ik trok zo'n fancy streepje bosbessenconfituur op elk bordje en zette daar het cheesecakeje bij. Vervolgens schepte ik er een bolletje mangosorbet naast, met een vers muntblaadje erop (nog uit de tuin!). Ik garneerde met vers fruit: bosbessen, mangoreepjes, kiwi en sterfruit. Tot slot strooide ik er wat van het speculaaskruimelmengsel over dat ik nog overhad van de bodem van de cheesecakejes.




Smakelijk!


Ik moet zeggen, met het zoeken naar geschikte recepten is er een beetje een wereld voor mij opengegaan, ik vond het heel leuk om te experimenteren. Vooral van de mangosorbet was ik heel tevreden: maar drie ingrediënten, vijf minuten werk, meteen consumeerbaar en een gezonder alternatief voor ijs. Dat gaat hier nog veel gemaakt worden!*

* Trouwens, als je bevroren plakjes banaan mixt (eventueel met stukjes chocolade), heb je ook in één-twee-drie een lekker ijsje!


Worden onze kerstdessertjes de jouwe bij Oud of Nieuw? Ik hoor het graag!

Fijne feesten nog!


6

Dames en heren, appelen en peren ...


... boeren en boerinnen, het circus concert gaat beginnen!


Jawel, na bijna twee jaar werd dit stofje eindelijk omgetoverd tot een concertbloesje! Voor wie niet mee is: ik speel in een harmonie en onze outfit voor het concert is zwart met een rood accent. Bijna twee jaar geleden kwam ik bij Pauli een stofje tegen dat aan die eisen voldeed en ik nam anderhalve meter mee naar huis. Toen bestond mijn blog een jaar en stelde ik een prijsvraag: wat te maken met het stofje? Het winnende antwoord was de Washi Dress van Made by Rae, in tuniekversie welteverstaan. En toen bleef het stofje liggen. Deadlines van concerten kwamen en gingen.




Afgelopen zomer maakte ik eindelijk een testversie van de Washi Tunic. Geen onverdeeld succes, zo bleek. En dus moest ik op zoek naar een alternatief. Er ontstond een hele lijst van mogelijkheden, gaande van een bestaand bloesje overtekenen tot allerlei bloesjes en bovenstukken van kleedjes uit La Maison Victor, maar niets kon me overtuigen. Tot Griet en Lies in Zo Geknipt! 2 met de ideale oplossing kwamen: recept 11, voor appelen en peren, oftewel een bloesje op maat, waar ik bovendien maar een klein stukje van het stofje voor nodig had (want een gans bloesje uit dat stofje was intussen nogal overweldigend geworden in mijn hoofd; danku, Mieke, om het goede voorbeeld te geven). En zo geschiedde!




Nu moet je weten dat ik (nog) geen overlock* heb en mij meestal zo ver mogelijk van stretchstof houd, maar dit patroon heeft mij duidelijk over de streep getrokken: wat een gemak, die overlocksteek! Mijn tricotangst is nu een pak minder en ik durf eindelijk te geloven dat het kan, een kledingstuk in elkaar steken in een uurtje (of twee).

* Ik heb mezelf opgelegd dat ik pas een overlock mag kopen als de zolder opgeruimd is en ik daar een naairuimte heb ingericht. En nee, Sarah, dat is nog steeds niet in orde! ;-)




Het reken- en tekenwerk was een eitje, al heb ik bij het naaien het bloesje toch wat versmald om mezelf een beetje meer taille te geven. En bij een volgende keer (die komt er, neem ik mij voor) maak ik het misschien iets korter en in ieder geval wat breder aan de heupen, want daar was ik wat te optimistisch ...




Ik had in de Veritas prachtige vierkante rode knoopjes gekocht, maar op het moment van de waarheid waren ze onvindbaar (nog steeds eigenlijk). Al bij al vind ik ze ook helemaal niet nodig, het stofje in het middenpand is meer dan druk genoeg.

Zo, een bloesje waar ik blij mee ben en mijn tricotangst getemd, wat wil een mens nog meer?**

** Een paar Julia's in mijn geval, next op mijn to sew-lijst, we gaan verder op ons tricot-elan! ;-)


Patroon: Voor Appelen en Peren, recept 11 uit Zo Geknipt! 2.
Zwart stofje met rode bloemen, soort nepzijde: Pauli.
Zwarte punta di roma: Pauli.

26

Vier

Vier jaar werd Thias, ergens begin ... ahum ... september. Het kwam er maar niet van om daar een berichtje over te schrijven en dat verdient die lieve schat natuurlijk niet. Dus maak ik het goed, al zijn we al drie maanden later ...


 Familieweekend Libin, eind juni 2014

Je ging vorig jaar samen met grote zus Lene naar de zwemles,
maar stiekem hoop ik dat je nooit echt leert zwemmen,
want zoals je je nu nog voortbeweegt als een hondje in het water,
dat is meeeeeegaschattig!


Kelchterhoef, juli 2014 

Je ging kamperen met moeke & opa en daar op die camping,
kon je plots alleen fietsen.
En oh ja, bij elk moment van concentratie of inspanning
verschijnt je tongetje uit je mond. ;-)



Augustus 2014 

We deden een fotoshoot in de tuin voor het Mara-bloesje van Lene,
maar jij wou - heel begrijpelijk - ook wat aandacht
(foei, voor jou wordt er nooit iets genaaid, dat moet veranderen).


Uit met Vlieg naar het Kasteel van Horst, augustus 2014 


 Hier toonde je dat op het einde van de zomer de courgetten onze oren uit kwamen
(een idee voor een berichtje dat de blog uiteindelijk nooit heeft gehaald), augustus 2014

Je kan zo lekker zot doen ...




   
Augustus 2014

... maar net zo goed serieus zijn.
Ik zie die beide kanten even graag!


Je groeit als kool en nadert grote zus qua lengte en gewicht,
maar oh, wat doet het pijn dat die superschattige krulletjes
bijna allemaal verdwenen zijn!


Verjaardagsfeestje met de familie, 7 september 2014


Nog een heel late gelukkige verjaardag, lieve, zotte, enthousiaste,
snelle, grote, knuffelige, sterke, vrolijke Thias!



6

Ik deed mezelf eens iets cadeau

Hier schreef ik er al over: Lotte Martens was voor mij dé ontdekking van de DIY Fashion Fair van La Maison Victor. Later bleek dat: 1. ze in Kessel-Lo woont en werkt; 2. haar kinderen naar dezelfde school gaan als de onze; 3. ze de zus is van een ex-collega. Iets met een kleine wereld, je weet wel.

Tussen de prachtige stoffen van haar collectie 'Flowers for Pia' heb ik nog niet kunnen kiezen, dus mijn winkelmandje bij Bambiblauw blijft voorlopig enkel virtueel, maar afgelopen zaterdag sprong ik wel op de fiets voor haar stockverkoop van tapijten ...



... en kwam ik thuis met dit mooie exemplaar!


Het was bedoeld om in de gang te leggen bij de voordeur, vandaar de groentinten, maar ik én meneer lielebeesje vonden het daar te mooi voor en zo werd het prompt gepromoveerd naar het schuifraam aan de keuken.




Intussen droom ik van de bijpassende lampenkap, alhoewel ... deze staanlamp kan me nog meer bekoren!


Foto gekregen van Lotte Martens


Ik ben enorm benieuwd naar haar nieuwe collectie (er komt zeker een koffiekopje van haar op mijn kerstverlanglijstje!), die online gaat op 13 december, en ik schreef de data van de kerstverkoop (13 en 20 december, telkens van 10u tot 18u) alvast in mijn agenda!

Nu nog even checken wanneer ik één van haar workshops kan volgen ...


11

Een Janne voor Sanne

Het lijkt alsof die lieve Bram nog maar net uit zijn vlinderdekentje is gegroeid en toch kreeg hij intussen al een zusje, Sanne. In augustus weliswaar, maar de kraamcadeautjestrein heeft een diesellocomotief en geraakte moeilijk in gang. Wel werd er een nieuw wagonnetje aangehangen, want ik maakte voor het eerst een babykleedje. Hoe kan dat ook anders, met dat prachtige Janne-patroontje dat Mieke zo onbaatzuchtig met iedereen deelt!




Nu moet ik bekennen dat ik er vijf (!) weken geleden al aan begon, aan dat Janne-kleedje. Zo gaat dat namelijk bij mij: eerst kan ik niet wachten tot een patroon beschikbaar is, om het dan vol goede moed te printen en te knippen en plakken, maar vervolgens weer stil te vallen. Nu, eigenlijk was het kleedje al een tijdje af, maar bij mij is een kraamcadeautje altijd een setje ...



Deze keer dus met een kleedje ...

Ik ♥ de stolpplooitjes, ik ♥ de paspeldetails!
Geweldig patroontje, perfecte handleiding, dankjewel, Mieke!



... weer met een bloesje ...



... een lampje ...

Dit eenvoudige lampje was eigenlijk de reden dat het cadeautje
zo lang op zich liet wachten, ik had geen lampjes meer!
Dus ik schakelde een hulplijn in om de voorraad weer aan te vullen (dankjewel daarvoor!).



... en een tas!


De tas past niet echt in het setje, maar als de mama subtiel de crèchetas van Bram toont, zegt hoe handig die is en mij vraagt 'of ze die zelf zou kunnen namaken', dan snap ik de hint! ;-)
Brammetjes tas werd opgemeten, in mijn hoofd groeide een concept, in mijn naaiprojectenboek (daarover moet ik later eens wat meer vertellen) werd een schets gemaakt en voilà, een crèchetas voor Sanne, naar een 'eigen' recept, rolde van onder de naaimachine!




En zo was het kraamcadeautje gisteren op de valreep klaar,
want die lieve kleine Sanne mocht vandaag voor het eerst naar de crèche!
Oh ja, Nele, het was een heel gezellig Sint-Maartenvuur gisteren
(een geweldige traditie van bij de Limburgers onder ons,
die gisteren nieuw leven werd ingeblazen)!


Patroon kleedje: Janne van Sisko by Mieke. Ik maakte het kleinste maatje (3-6 maanden). Hopelijk gaat dat nog eventjes mee, want het ziet er zo ieniemienie uit (schattig)!
Bruin katoentje: Stoffenspektakel.
Gele voering: een oud laken uit de zolderschat.
Gele paspel en biais: Veritas.
Bruine blinde rits: Zipit.
Longsleeve: Hema.
Flockfolie: Bambiblauw en De Banier.
Handleiding lamphoesje: Hilde@home.
Kvarna-lampje: Ikea.
Patroon tas: eigen maaksel op basis van een bestaande tas.
Zwarte canvas: Ikea.
Blauwe polkadot voering: Annamarieke.
Groene tassenband: Hexagoon.
Zwarte rits (op rol): Veritas.


24

En de winnaar is ...

Nu de giveaway is afgesloten, moest ik alleen nog maar op 'Pick a winner' klikken en wat vertelde Rafflecopter mij toen? Dat ik de winnaar ken!




Gefeliciteerd, Aurelie! Ik bezorg je het patroon zo snel mogelijk via e-mail.
(Je mag altijd haar blog eens bezoeken, daar loopt trouwens ook een giveaway!)


Hier is het bewijs dat er niet gefoefeld werd:  ;-)



Ik vond het supertof dat jullie massaal deelnamen en het was leuk om alle reacties te lezen! Voor wie niet gewonnen heeft, niet getreurd: je kan het patroon natuurlijk nog altijd zelf kopen in de webshop van StraightGrain (of kijk eens bij de andere patroontesters, er lopen nog giveaways ...)!


An, dankjewel voor deze giveaway!


1

Vergeet de Lua-slaapzak-giveaway niet!





Deelnemen kan nog t.e.m. morgenavond! En laat je zeker niet afschrikken door die Rafflecopter: als je inlogt, klikt op 'I commented' en onderaan het bericht een reactie achterlaat, heb je al een geldige deelname!

Trouwens, wat vind jij van die Rafflecopter? Ik hoef in ieder geval geen briefjes met namen te schrijven, ik moet niet uitrekenen hoeveel kansen iedereen heeft verdiend en er wordt op een objectieve manier een winnaar getrokken. Bovendien ben ik zeker dat ik de nodige gegevens heb om de winnaar te bereiken. Maar toch lijkt het sommigen wat af te schrikken? En de charme van een onschuldige kinderhand heeft het natuurlijk ook niet. ;-)

0

Tovercape

Ik maakte deze cape eigenlijk al in het voorjaar, toen we op jaarlijks kleuterweekend gingen in de jeugdherberg van Westerlo. Het thema was toveren, dus Thias kon nog eens het heksenkleedje aandoen, maar voor Lene was nieuw verkleedgerief nodig. Dat ik daar nu pas over blog, heeft te maken met het feit dat Lene toen niet op de foto wilde en dat een achtervolging van een halfuur alleen maar dit opleverde:




Maar kijk, het is Halloween en ook al vieren wij dat niet echt, ik vond het wel een gepast moment om een nieuwe poging tot fotoshoot te doen. Het resultaat is helaas niet veel beter, al ligt dat deze keer niet aan de medewerking van het model, Thias was wel in the mood, maar aan het late uur (dus nog weinig licht) en aan de glans van het stofje:




Ach kom, ik mag dan niet tevreden zijn over de foto's, de kinderen zijn wel in de wolken met hun blingbling-tover-sterrencape! Aangezien ze hier het 'verkleedgen' geërfd hebben, zoals Riet dat zo mooi zegt, heeft deze cape al heel wat uurtjes verkleedplezier opgeleverd. En dus vergeten we maar hoe dat ding destijds dringend af moest en ik proefondervindelijk geleerd heb dat je nooit door zelfklevende velcro mag stikken ...


Patroon: Long Cape Pattern van Fleece Fun.
Stof: deze lap sierde eerst de kotmuur van meneer lielebeesje en bracht de afgelopen eindejaarsfeesten door gedrapeerd rond de voet van de kerstboom. Een mooi derde leven, me dunkt ...

5

Giveaway - Lua-slaapzakpatroon van StraightGrain

In het voorjaar mocht ik het Lua-slaapzakpatroon van StraightGrain testen. Herken je deze nog?




Het patroon bevat meerdere maten (0-2 jaar), heeft een leuk paspeldetail (maar dat kan je ook weglaten), schouderflapjes en een rits in de zijkant. Het is een geweldig kraamcadeautje en zeker niet moeilijk te maken met de deskundige uitleg van An!


Afgelopen week lanceerde An de Nederlandstalige versie en om dat te vieren, mag ik één exemplaar van dit toffe patroon weggeven, hoera!




Je kan gewoon meedoen via de Rafflecopter hieronder.*




Nog tot begin volgende week kan je trouwens op de website van StraightGrain ook een exemplaar van het patroon én waardebonnen van Den Depot winnen! En neem gerust een kijkje in de webshop van StraightGrain, An heeft nog meer toffe patronen!


* Wat een goede gelegenheid om even te melden dat je vanaf nu mijn blog ook via Facebook kan volgen. ;-)

52

Vandaag is rood!

Of geel. Of blauw. Of ...



Jawel, het was weer kleurenweek op school.
Het is blijkbaar een jaarlijkse traditie en dus doen we dat hier op de blog ook.
Gelukkig heeft die lieve schat nog niet door dat hij de helft van de week
in meisjeskleren naar school is geweest! ;-)

Hand in hand, oog in oog,
al-le-kleu-ren-van-de-re-gen-boog!

5

De DIY Fashion Fair van La Maison Victor: wat ik er van vond

Eerst en vooral: dat had hier ook 'Het bericht met de slechtste gsm-foto's ooit' kunnen heten. Mijn excuses!




Maar dus, de DIY Fashion Fair van La Maison Victor. Ik won bij de sympathieke Hilde@home twee tickets, dus ik was er ook bij. Dat ik de avond ervoor ook al in Hasselt moest / mocht zijn voor de smakelijke heropening van het Jenevermuseum, was mooi meegenomen (en maakte dat ik nog eens in de ouderlijke stede bleef slapen). Ik zag op Facebook, blogs en Instagram al heel wat commentaren verschijnen, positieve en negatieve, en ik voeg daar graag de mijne aan toe ...

Awel, ik vond het leuk. Ik verwachtte mij aan Stoffenspektakeldrukte en stockverkoophorror, maar het was er aangenaam rustig. Scoren!



Alle stands hadden een gelijke vormgeving en dat maakte het visueel ook aangenaam en rustig. Scoren!

Wij waren er zaterdagmorgen en konden nog inschrijven voor elke workshop die we wilden. Scoren!




Maar inderdaad, het was niet zo heel groot. Zelf vond ik het eigenlijk precies goed, exact de dosis standen die ik 'aankan', maar ik kan me voorstellen dat je voor 10 euro inkomgeld meer verwacht.

Verder las ik hier en daar dat men niet meer kon deelnemen aan workshops, zelfs waarvoor op voorhand ingeschreven was, en dat is balen. Opnieuw, dan verwacht je meer van die 10 euro.

Ik las ook dat er weinig nieuws te zien was, maar ik vond het net leuk om al die stofjes die je online ziet passeren eens te zien en te voelen. En al die bekende namen van webshops gaven een vertrouwd gevoel (al zag je daardoor op den duur ook wel voor de vijfde keer hetzelfde stofje liggen).

Toch ontdekte ik ook enkele leuke, nieuwe zaken. De juwelen van Veroniek Dutré bijvoorbeeld. Ik draag helemaal geen juwelen, op de trouwring na, maar moest ik dat toch doen, ik zou er bij haar wel enkele naar mijn gading vinden. Al vind ik ze wel eerder klassiek. Of misschien is tijdloos een betere omschrijving.




De leukste ontdekking was voor mij Lotte Martens (die ook de workshop textielontwerp gaf). Had ik nog nooit van gehoord, maar ik werd naar haar stand gezogen. Blijkt dat deze dame met haar Textile with a Concept 'opereert' vanuit Kessel-Lo! Ze ontwerpt allerlei prachtige interieurartikelen zoals tapijten en lampenkappen, maar geeft ook workshops zeefdruk, sublimatie, gadgets maken met eigen prints, workshops voor kinderen ... We kregen trouwens een leuke linnen tas als we haar Facebook-pagina liketen, wat we met plezier deden.


Wat deed ik verder nog?



Ik voelde aan duizend stofjes, maar ik kon me na lang twijfelen beperken tot de aankoop van slechts één stofje (flink!) van Strass bij Mon Depot. Wordt dat een Julia Sweater? Voor Lene of voor mij?



Ik liet mijn maten nemen bij Femma (het werd bevestigd, boven en onder twee maten verschil) en zag daar ook enkele creaties uit het Grote Naaiboek in 't echt, altijd handig dat je de patronen eens 'live' ziet.



Ik kreeg deskundige uitleg voor de eventuele aankoop van een overlock aan de Bernina-stand. En droomde toen nog maar wat verder.



Ik kocht bij Liel een patroon - Robin - dat ik al een tijdje op het oog had (voor een tas voor de tekenles voor Lene en eventueel als luiertas bij de vele kraamcadeautjes die nog op de to sew-lijst staan) en kocht er meteen de nodige tasfournituren bij.


Moraal van het verhaal? Ik snap de gemengde gevoelens, maar ik heb geen spijt dat ik er was!

Dankjewel voor de tickets en dus voor de leuke uitstap, Hilde en La Maison Victor!

15

June in August

We startten onze zomervakantie eind juni met een familieweekend in de Ardennen (dat trouwens volledig in het water viel, wat ons dan weer niet tegenhield om het verwarmde zwembad in te duiken, ook in de regen, maar dit geheel terzijde). Daar kregen we te horen dat we de zomervakantie ook zouden eindigen met een familieweekend: schoonbroer en -zus kondigden namelijk aan dat ze - na 20 jaar samen - gingen trouwen en ons allen trakteerden op een trouwfeest-weekend in Nederland. Wat een leuke verrassing!




Nadat mijn June Dress in juni niet af geraakte voor het trouwfeest van mijn neef (lees: ik bleef eeuwig twijfelen over de maat en stofkeuze, had zelfs eerst een ander patroon in gedachten, toen werd ik ziek en uiteindelijk begon ik er gewoon niet aan), kreeg ik dus een herkansing in augustus!




De dag van de trouw was superleuk, zo leuk dat er geen tijd was voor een jurkenfotoshoot en daar heb ik wel spijt van, want tja, dan doe je eens moeite om er op je paasbest uit te zien ...




De kreukels op de foto's bewijzen dat ik het kleedje wel degelijk gedragen heb op het trouwfeest, want dat was ik na de eerste pasbeurt namelijk helemaal niet van plan! Ik had al heel wat June Dresses zien passeren op het wereldwijde web en had dus ook mijn huiswerk gemaakt: verlengen dat bovenlijfje! 6 cm leek me aanvankelijk wel ok, maar toen ik de jurk paste, knelde ze in de taille (ik geloof nooit meer dat je voor zo'n jurk enkel op de borstomtrek moet afgaan) en viel ze totaal niet mooi. En zo bleef de jurk een week op de kapstok hangen, tot bijna aan de deadline ...

... maar ik pakte ze (onder aanmoediging van meneer lielebeesje) toch terug vast, tornde de rits een stukje los en verkortte het bovenlijfje met 2 cm. En hopla, pure magie, maar de jurk zat plots als gegoten!




Als uitsmijter een 'car-fie' en een 'we-fie', beide genomen op de dag van het feest.
Hier zie je eigenlijk zelfs beter dat het stofje eerder turquoise is en een heel lichte glans heeft.

Ik was best wel trots, kreeg ook veel complimentjes ...
maar gelukkig straalde de bruid nog veel meer!


Patroon: June Dress, La Maison Victor, zomer 2014.
Stof: Pauli.

17

Terug naar school

Nu de drukte van twee verjaardagen en de bijhorende feestjes, trouwfeesten, het terug naar school gaan, het starten van de naschoolse activiteiten ... achter de rug is, valt het leven hier stilaan weer in de plooi. 1 september ligt alweer bijna twee weken achter ons, maar ging hier zeker niet ongemerkt voorbij. Ik vertelde al dat Lene naar het eerste leerjaar gaat en ze doet het ongelofelijk goed. Ze zegt voortdurend: "Ik wou dat het elke dag school was, ook zaterdag en zondag," en het gaat haar allemaal zelfs niet snel genoeg!

Bij die grote stap naar de lagere school hoort natuurlijk een nieuwe boekentas. Er zelf eentje maken, daar zag ik mezelf zo gauw niet aan beginnen, dus mocht Lene er eentje kiezen. Het werd een groene van Froy & Dind. Uitstekende keuze, vond mama (en zelfs papa)!

Helaas zijn wij niet het enige gezin met zo'n voortreffelijke smaak en dus werd de boekentas door mama gepersonaliseerd. Iets wat dochterlief, maar ook de juffen en meesters blijkbaar, wel kunnen appreciëren.




Een turnzakje maken, dat zag ik wel zitten. Onder het motto 'Gebruik eens een boek uit je kast' werd het de zwemzak uit 'Zo Geknipt!'. Lene koos de stofjes, mama naaide de zak en zorgde ook hier voor herkenbaarheid (al is dit zakje wel wat unieker dan de boekentas).




Thias gaat naar de tweede kleuterklas en kreeg een mooie boekentas van oma en opa. Meer heeft hij nog niet nodig, oef!




Nog een kusje en hopla, daar gingen ze!


Patroon turnzak: recept 26 uit Zo Geknipt!
Turquoise bloemetjesstofje en rood effen stofje: Pauli.
Rood touw: Hexagoon.
Flockfolie: flexfolie.nl en de Banier.

9
Mogelijk gemaakt door Blogger.