Tip voor de feestdagen: furoshiki


Je cadeautjes in stof of ander textiel inpakken, ik heb het niet zelf uitgevonden natuurlijk. Die wijze Japanners doen het al eeuwen en noemen het 'furoshiki'. In tijden van plasticsoepen in oceanen, vogels verstrikt in cadeaulint, ganse wouden die nog steeds verdwijnen voor (cadeau)papierconsumptie ... én met de nakende feestperiode, vond ik het hoog tijd om me zelf eens te verdiepen in die kunst.


Dat het een ideale manier is om de voorraad katoentjes in mijn stoffenkast te lijf te gaan, is een geweldig pluspunt. Ik gebruik tegenwoordig vooral rekkende stoffen om kleding te naaien en ik denk dat ik niet de enige ben: jij hebt vast ook wel een stapel katoentjes die je vol enthousiasme kocht met zoon- of dochterlief voor ogen, maar die de naaitafel niet haalden voor ze de print ontgroeid waren? Dat ik mijn stoffenvoorraad te lijf ga, wordt bovendien ten zeerste door meneer lielebeesje geapprecieerd. Win-win!


Wat heb je nodig? Een lap stof, bij voorkeur vierkant, groot genoeg om je cadeautje in te pakken. Katoentjes zijn prima, maar soepele stofjes zoals zijde en viscose geven bij bepaalde knooptechnieken nog een mooier resultaat. Je kan natuurlijk ook een mooie theedoek of sjaal gebruiken. Twee cadeautjes in één klap!

Courante maten, forushiki-gewijs, zijn 35 cm x 35 cm, 50 cm x 50 cm, 70 cm x 70 cm en 90 cm x 90 cm. Ik ging vooral voor een mix van maten die je efficiënt uit je stof kan halen: enkele van 150 cm x 150 cm, een paar van 100 cm x 100 cm en daar telkens 2 keer 50 cm x 50 cm naast of 2 keer 75 cm x 75 cm naast elkaar.


Eerst en vooral moet je die mooie stofjes omzomen natuurlijk. Een zoom van 2 keer 1 cm omgeplooid, geeft een heel mooi resultaat. Een andere optie is om je stof te dubbelen - bv. één kant met een print en één kant effen -, dat is veel gemakkelijker dan omzomen: goede kanten op elkaar, rondom dichtnaaien (keergat laten), alles naar de goede kant keren en het keergat dichtnaaien. Je kan dan prachtig met de effecten van de twee kanten van je doek spelen bij het knopen.

Zelf ging ik voor nog een andere optie: mijn stofjes afwerken met een heel fijn zoompje of een rolzoompje. Een geweldig excuus om eindelijk eens een zoomvoetje aan te schaffen! En een goede gelegenheid om ermee te oefenen ook. ;-)


Afgelopen week volgde ik een workshop over furoshiki bij Heem in Kessel-Lo (georganiseerd door LAB Workshops), kwestie van alles eens uitgelegd te krijgen door een pro. In dit geval was dat Anneleen van Atelier.A.rt. Een aanrader! Ik leerde er uiteraard een paar toffe knooptechnieken. Een handig overzichtje:

Bron: Ministry of the Environment - Government of Japan
Je vindt er trouwens ook massa's YouTube-filmpjes over.

De basis.

Twee knopen. 

Een bloem maken met de punten van de doek.

Heb je nog veel katoentjes met een leuke print? Dan heb je, op het zomen of naaien na, een kant-en-klare cadeauverpakking. Zit je stoffenkast propvol effen stofjes, dan is dat ook heel stijlvol op zich, maar de decoratiemogelijkheden zijn eindeloos: balkatoen met een touwtje en een takje eucalyptus, werken met textielstiften of zelfgemaakte stempels (een plezante activiteit met de kinderen) of zeefdrukken natuurlijk. Het ideale moment om je kit van Bobbin Hood uit te halen!

Een ronde doos. Hier kwam nog een takje eucalyptus op.

Voor twee flessen. Hier is het stofje gedubbeld.

Ik volgde enkele jaren geleden een cursus zeefdrukken bij Lotte Martens en deze theedoeken heb ik toen bedrukt. Tot nu toe hadden ze nog niet echt een doel, maar kijk, ze zijn ideaal om een boek te verpakken ...


En jij, ga jij ook voor een cadeaupapier-vrije Kerst?

4 opmerkingen

  1. Zeker weten, merci voor de inspiratie!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Tof idee! Katoentjes genoeg hier. Maar (waarschijnlijk een stomme vraag hoor...) wat doet de ontvanger met de stof? Is het risico niet groot dat die lap ook gewoon in de vuilbak belandt? Dat zou ik dan ook weer jammer vinden.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh, inspiratie genoeg: een zeverdoek bij een babycadeautje, een sjaaltje rond een doosje pralines ... maar vooral: zelf weer opnieuw gebruiken? Ik hoop stiekem dat ze gewoon in circulatie geraken en dat iedereen het zo begint te doen, een beetje zoals een voorraadje katoenen tasjes de plastic versies zal moeten vervangen. En als ze 't niet willen, neem ik het gewoon lekker mee terug!

      Verwijderen

Reacties vind ik leuk, bedankt!

Mogelijk gemaakt door Blogger.