Len(t)efeest #3: inspiratie voor mooie woorden en gebaren


Ik weet het, het is intussen al bijna anderhalf jaar geleden, maar toch heb ik nog wel wat over het Len(t)efeest (= Lenes Lentefeest) te vertellen. Toen we met de voorbereidingen bezig waren, heb ik namelijk zelf naar inspiratie gezocht op het wereldwijde web, maar niet zo heel veel bruikbaars gevonden. Dus deel ik graag met jullie hoe wij het deden, want misschien ben jij al een het plannen voor volgend jaar? En zelf wil ik dit later zeker ook nog wel eens lezen. ;-)
Onze kinderen gaan (toevallig) naar een katholieke school, maar ze zijn niet gedoopt. We zijn geen kerkgangers, maar we staan wel achter veel van de waarden (maar niet alle) van het katholieke geloof. Waarden die trouwens ook in vele andere godsdiensten voorkomen en waarden die mensen die niet voor een bepaald geloof kiezen, even goed kunnen nastreven.


We hebben Lene dan ook zelf laten kiezen of ze haar eerste communie wilde doen of niet. Ze koos voor een Len(t)efeest ... en eigenlijk waren we daar zelf heel blij mee. Een Len(t)efeest dat we zelf een invulling zouden geven, want - dit is heel persoonlijk en lijkt misschien wat kort door de bocht, maar dat is niet de bedoeling, ik wil echt niemand beledigen - net zoals we blij waren dat er hier geen 'Jezus is mijn beste vriend gescandeerd' zou worden, wilden we evenmin gaan voor de humanistische / vrijzinnige versie. Voor ons komt dat nl. een beetje op hetzelfde neer.

Wat we wel wilden, is simpelweg vieren dat Lene een groot meisje wordt, dat ze een eigen persoontje ontwikkelt en dat ze een plaatsje heeft in een wereld die groter is dan haar eigen huis, de straat en de school om de hoek.

Op school vonden we een aantal gelijkgestemde ouders en na heel wat overleg en brainstormen, mooie ideeën en nog mooiere aanvullingen, kwamen we tot een 'concept'. Lene zou uiteindelijk zelfs twee feesten krijgen: een vriendjesfeest en een familiefeest.

Het vriendjesfeest vierden we met drie vriendinnetjes en hun gezin. Elk van de vier meisjes verzon een opdrachtje voor de vriendinnetjes en schreef dat op een uitnodiging voor de anderen. In de opdrachten kon je zowel hun talenten terugvinden als dingen die hen bezighouden (maatschappelijk gezien), een mooie combinatie.



Ergens eind april 2016, het was een mooie, maar bitterkoude dag, kwamen we samen voor het feest: om alle opdrachten uit te voeren en daarna gezellig samen te picknicken (al hebben we omwille van de bijtende wind uiteindelijk wel ons boeltje gepakt en binnen verder gevierd).

1. Vriendinnetje S. wilde graag een toneeltje opvoeren. Zo kon ze tegelijkertijd een verhaal met een boodschap brengen en haar grens ook wel een beetje verleggen door iets te doen voor een groep. Ze schreef zelf een prachtig verhaal en de meisjes kwamen een paar keer samen om te oefenen. Hoe ze samenwerkten en elkaar zo enthousiast aanvulden, was prachtig om te zien.



2. Vriendinnetje A. wilde graag iets doen voor de vluchtelingen. Elk van de meisjes maakte een paar tekeningen van spulletjes die zij goed kunnen gebruiken. Daar maakten ze samen een poster van en de weken nadien zamelden ze deze spullen in in hun klassen. Ze bakten ook koekjes (Lene knutselde de verpakking) en de centjes van de verkoop gingen eveneens naar een goed doel.



3. Vriendinnetje E. knutselde rode en blauwe hartjes en vroeg aan de anderen om daar op te schrijven wat hun hartjes warm en koud maakt. Samen met haar papa maakte ze daar een liedje van (op de muziek en met het refrein van 'Volg je gevoel' van Ghost Rockers). Samen oefenden en zongen we het liedje. Man, wat is dat refrein hoog, gelukkig hebben die meisjes nog hoge engelenstemmetjes. ;-)



4. Lene houdt heel erg van knutselen en creatief zijn en dat is een manier voor haar om zich uit te drukken. Ze vroeg aan haar vriendinnetjes om te knutselen / tekenen / ... hoe zij de wereld zien of hoe ze graag willen dat de wereld zou zijn. Eénzelfde opdracht leverde vier totaal verschillende resultaten op, geweldig om te zien. Lene knutselde een wereldbol van isomo en zijdepapier, maakte bruggen met hartjes (van liefde) tussen de landen en werelddelen, zette haar lievelingsdieren erop ... Kortom, een wereld waar ik graag in zou leven! De andere meisjes maakten mooie tekeningen, gebruikten foto's ...


De vier meisjes kregen ook allemaal een boekje om alle herinneringen in te bewaren en gingen meteen enthousiast aan de slag: foto's, hartjes, teksten van het toneeltje en het liedje, de poster ... en vooral veel glitterpen en washi tape! Later heeft iedereen van de familie er ook nog een boodschap voor Lene in geschreven.


Het werd een superfijne dag, die zo plezant was dat we 's avonds gewoon besloten om verder te vieren, eten te bestellen, de kinderen nog wat langer te laten spelen, gezellig te babbelen ...

De mama van S. maakte trouwens een prachtig filmpje van de hele dag, dat de meisjes dan op hun familiefeest konden tonen. En op het feest van S. gingen we allemaal samen nog eens het liedje zingen.


Op 5 mei 2016 vierden we dan Len(t)efeest met onze familie. Het werd een stralende dag (toch een beetje zeldzaam dat voorjaar, maar je krijgt het weer dat je verdient, heb ik me laten zeggen), zodat we alles in de tuin konden doen.


We begonnen de dag met een soort van bezinning, al klinkt dat nogal zwaar. Lene vertelde eerst zelf wat haar Len(t)efeest voor haar betekende en ze toonde wat we allemaal gedaan hadden tijdens het vriendjesfeest, aan de hand van haar rode boekje.


We hadden op voorhand gevraagd of er mensen waren die graag iets over Lene wilden zeggen. Haar peter en opa vertelden beiden een heel mooi verhaal; haar meter had een mooi tekstje klaar; moeke en opa hadden een prachtige kader gemaakt met foto's van Lene van de voorbije acht jaar; nichtjes en neefje hadden mooie tekeningen gemaakt. En ook mama en papa hadden een woordje klaar natuurlijk.


En daarna? Een superplezant feest, waar iedereen - maar vooral het feestvarkentje - met volle teugen van genoten heeft!


Lieve Lene ... mooie, vrolijke meid ...
Je bent een geweldig meisje, met een warm hartje.
Wij zijn fier dat wij jouw mama en papa mogen zijn!


Enne, Marjolein, bedankt voor de spreekwoordelijke schop onder mijn kont om dit bericht eindelijk eens te posten. In mei staat er al een volgend Lentefeest op de agenda!

10 opmerkingen

  1. hartverwarmend en ja, ook inspirerend, al zijn we hier zo ver nog niet :-).
    bij el & co (http://el-en-co.blogspot.be) kan je ook wel leuke ideetjes vinden voor een lentefeest.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oh, echt leuk! Hier ook geen echte communie ondanks de katholieke school. Lara mag wel meedoen in de viering met haar klasgenoten, maar gaat niet ter communie. Lang over nagedacht, maar buiten de katholieke school en een aantal waarden en normen enz zijn wij niet zo'n praktiserende christenen, dus we laten de opties open voor later. Wij vieren dus een groeifeest :)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Inspirerend! Al zijn de lentefeesten voor ons al voorbij, maar er komen nog mooie overgangen op te vieren.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Oh wat zijn jullie toch zo leuk!!!! Prachtig gewoon .... en wat een mooie blogpost voor Lene later xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  5. dat zag er prachtig uit!
    die slingers deed ik een paar jaar geleden ook: erg tof en leuk om te maken hé

    BeantwoordenVerwijderen

Reacties vind ik leuk, bedankt!

Mogelijk gemaakt door Blogger.