Waarom je zeker een bezoekje moet brengen aan C-mine Labyrint

Dit bericht ging eigenlijk heten: 'Over die keer dat ik heel hard vloekte omdat ik mijn fototoestel niet bij had en de kinderen totaal niet wilden poseren of geduldig zijn en dat ik spijt had dat ik niet naar de officiële opening was geweest (ik was nochtans uitgenodigd, verdorie)', maar dat was helaas te lang, dus hou ik het maar gewoon bij de plek waar we woensdag op uitstap geweest zijn: C-mine Labyrint.




Sinds begin juli staat er een heus labyrint op het binnenplein van C-mine in Genk, van de hand van het kunst- en architectenduo Gijs Van Vaerenbergh (ook bekend van het kunstwerk 'Reading Between the Lines' oftewel het doorkijkkerkje in Borgloon). Afgelopen woensdag was ik bij mijn ouders en was een uitstapje naar C-mine nog maar een boogscheut ver. Het werd de ideale namiddagactiviteit met ouders, zus en kinderen.

Mijn nieuwsgierigheid was al geprikkeld toen ik enkele weken geleden voor het werk op C-mine was en het labyrint in volle opbouw was. Ik had online ook al heel wat spectaculaire foto's gezien, onder andere op Instagram bij @deroeckie (aka de man van Eva Maria). Marte van Compagnie M. toonde vorige week trouwens aan dat het de perfecte locatie is voor een fotoshoot. Maar de werkelijkheid, die overtrof alles!




En dus vloekte ik van spijt omdat ik mijn fototoestel niet bij had. En vloekte ik omdat de kinderen vooruit wilden en ongeduldig verder op ontdekkingstocht wilden, terwijl de volwassenen wilden genieten van dat prachtige decor en probeerden het op de gevoelige plaat vast te leggen. Ach, reden te meer om nog eens terug te gaan (en dat kan nog tot eind september), want het is in 't echt nog zoveel mooier! De opbouw, de texturen, de wonderlijke lichtinval, de geniale doorkijken, de prachtige setting ... ik had er úren kunnen ronddolen.

Ik ga jullie nog wat overladen met foto's, helaas van smartphonekwaliteit, maar hopelijk kan ik jullie hiermee voldoende prikkelen om zelf een kijkje te gaan nemen!
















En als dat niet lukt, dan doen deze mannen dat misschien wel: de Rode Duivels, voor de lens van Stephan Vanfleteren. Deze expo is nog tot eind augustus gratis te bewonderen ... euh ... te bezichtigen in C-mine.




Wat ik ook graag nog had willen zien en leuk is voor al wie van design houdt: 'Project Vitra' in het C-mine Designcentrum.

Wat Genk nog meer te bieden heeft, vind je hier.

Voor de foto's waar ik zelf op sta, gaan de credits naar mijn papa. De laatste foto van de kinderen is van mijn zus.


6

Circusbroekje?

Een grondige inspectie van Lenes kleerkast leerde me dat ze wel enkele zomerse broekjes kon gebruiken. Ongeveer tegelijkertijd bedacht ik dat ik het boek 'Stof voor durf-het-zelvers 2' al een tijdje had liggen en nog nooit had gebruikt ('Nieuw?' voeg meneer lielebeesje). En daar staat nog wel een leuke losse broek in ook!




Een kniebroekje met smock onderaan zou het worden. Omdat dochterlief ongeveer zo breed is als een rietstengel, vond ik een testexemplaar wel aangewezen. 'De losse broek is geschikt voor katoen of tricot,' stond er, dus ik viste een testkatoentje uit de stoffenkast. Zo eentje dat ergens in het begin van mijn naaicarrière in een serieus grote lap werd gekocht, maar dat nu dreigde de kast niet meer te zullen verlaten wegens bijna te kinderachtig. Ik gebruikte het hier ook al eens voor een cirkelrokje en een haarband en er is nog een ferm stuk over.




Ik knipte, voor mijn bijna 7-jarige dochter van 125 cm groot, maat 110 op basis van de taille (op basis van de heupen zit ze tussen 98 en 104, slik). De lengte was daardoor ongeveer goed om een kniebroek te bekomen. ;-) Ik maakte geen gulp, zelfs niet nep, en ook geen tailleband, maar gewoon een tunneltje met een elastiek erin. Het broekje zat dus in een wip in elkaar!




En ja ... het is een kniebroekje ... het is zomers ... het floddert (een beetje) ... maar het heeft ook een hoog circusgehalte: een clowntje zou er wel blij mee zijn, denk ik. Het valt te stijf, het is te breed aan de benen, het is iets te lang en de taille komt te hoog. Allemaal zaken die ik zou kunnen aanpassen, maar ik weet niet of ik dat wel de moeite waard vind. Goed dat ik een testexemplaar maakte dus.


Zoals je kan zien, was dochterlief niet echt 'in the mood' voor een fotoshoot.
Zelfs omkoperij met snoepjes, de iPad of tv hielpen niet!
Boos worden en teleurgesteld zijn trouwens ook niet.


Wat denken jullie? Een geschikt zomerspeelbroekje of rijp voor de verkleedkoffer?

Nog tips, behalve de aanpassingen die ik hierboven vermeldde?
Toch maar tricot of iets flodderigs zoals viscose gebruiken?


Patroon: de losse broek (versie kniebroek) uit Stof voor durf-het-zelvers 2.
Blauw katoentje met aardbeitjes en bloemetjes: Cup Cakes Diva (Holland Art) van bij Pauli.

16
Mogelijk gemaakt door Blogger.